Oldtimerautozoektocht april 1995
Als je zo'n autozoektocht maakt, dan zie je de meest bizarre dingen; niet alleen een auto die bijvoorbeeld door de eigenaar was omgebouwd tot een soort vliegtuig, compleet met straalmotorachtige uitlaat aan de achterkant en een vliegtuigcockpit als interieur (zie in de fotoreeks Ford Thunderbird) maar ook allerlei auto's die echt bizar zijn, ofwel door hun beschildering (VW-bus bij Grand Canyon bijvoorbeeld, zie fotoreeks) ofwel doordat je het bestaan ervan helemaal niet wist.
Nu heb ik sedert mijn tijd op de autoschool (Instituut voor de Autohandel te Driebergen) een zwak gehad voor Amerikaanse auto's. Dat kwam hierdoor:
Ik had een medeleerling daar, waarmee ik al gauw bevriend raakte. Zijn ouders woonden ook in Den Haag, zoals ik ook en we reisden dan ook meestal samen van Driebergen naar Den Haag in de weekeinden. Natuurlijk zagen we elkaar ook vaak in die weekeinden, gingen samen naar feesten of naar de bioscoop en kwamen ook bij elkaar thuis. Zo leerde ik ook zijn ouders kennen. Ze woonden vlak achter de Scheveningse strafgevangenis in een ruim vrijstaand huis met een tuin er achter, er naast en ervoor en die voortuin was van het trottoir afgeschermd door een hoge haag. Langs de weg stond de auto van zijn vader en dat was...... je raad het al een Amerikaanse auto; een Chrysler. Deze schoolvriend was toen 16 jaar oud en ik 17. De schoolvriend werd in die zin nogal streng opgevoed, dat hij een takenrooster had. Hij moest op de ene dag de afwas doen, de andere dag de schoenen van het gezin poetsen (hij had nog een klein broertje en een zuster van zo'n 10 jaar ongeveer) en weer een andere dag moest hij naar pianoles en ga zo maar door. Ook had hij nogal godvrezende ouders, dus je snapt het al, ook daar waren er verplichtingen. Hij mocht ook niet roken. Natuurlijk deed hij dat allemaal braaf, maar zodra hij vrij kon gaan, dan werd hij een heel andere jongeman. Dan deed hij alles wat hij thuis niet mocht lekker toch.
Dan ging het als volgt: Hij groette zijn ouders netjes, ging dan samen met mij via de voordeur het huis uit. Hij kon daardoor in de hal de sleutels van de auto van zijn vader uit de jaszak van zijn vader halen. We openden het portier, gingen in de auto zitten, maar deden de deuren nog niet dicht, want dat zouden zijn ouders misschien kunnen horen. We wachtten dan totdat de autobus langsreed en tijdens de herrie die de autobus maakte deden we de deuren dicht, startten de motor van de Chrysler en reden meteen achter de bus aan weg. Vanuit het huis kon je de auto niet zien staan door de hoge haag die er stond, dus zijn ouders merkten niets hiervan. Hij wist dat zijn vader de dagteller van de kilometerteller altijd op nul zette bij thuiskomst om zo het benzineverbruik te kunnen uitrekenen, dus nadat we enkele uren Den Haag en Scheveningen met de boulevard onveilig hadden gemaakt met onze escapades met deze automatische Amerikaanse "snollenbak" zetten wij de auto weer netjes en op tijd terug op de plaats voor de deur, zetten de dagteller van de kilometerteller weer op nul, wachtten tot de autobus langsreed en stapten dan uit, deden de deuren dicht en op slot, gingen via de voordeur weer het huis in deden de autosleutels weer in zijn vaders jaszak.
Zo is dat heel veel keren gegaan, we waren echt heel stoute jongetjes!!!! Zijn ouders hebben het nooit geweten, tenminste dat dachten we. Maar het kan ook best zijn dat ze het op een gegeven moment wel doorhadden maar het oogluikend hebben toegestaan en er misschien wel om gelachen hebben. In die tijd was het nog niet druk op straat. Wel was het natuurlijk dat je als 16-jarige of 17-jarige geen rijbewijs hebt, dus het had bij ongelukken wel verzekeringsproblemen kunnen opleveren. Gelukkig is er nooit iets gebeurt.
Waarom ik dus vanaf die tijd een zwak had voor Amerikaanse auto's zal nu duidelijk zijn.
Wordt vervolgd.
 
|